قبل از تبدیل جریان مایع به محصولات پودری، لازم است تا حد امکان آب اضافی از جریان مایع حذف گردد. این فرآیند تغلیظ، در تبخیر کننده‌های چند مرحله‌ای که تحت خلا کار می‌کنند صورت می‌گیرد. مهم‌ترین مزیت این اوپراتورها، مصرف بهینه انرژی و نیز شرایط عملیاتی ملایم می‌باشد. به عنوان یه راهنمای کلی، انرژی مصرفی اوپراتورها 300-100 کیلو وات ساعت به ازای هر تن آب تبخیر شده است در حالی‌که در برج‌های خشک کن پاششی این عدد 2000-1000 کیلو وات ساعت است.

شیر از بالانس تانک وارد واحد تغلیظ می‌شود و پس از پیش گرم شدن در گرمکن ترموفیلیک تا دمای حدود 70 درجه سانتی‌گراد، وارد پاستور می‌شود. پاستور استفاده شده در این طراحی از نوع مستقیم است و بخار مستقیما به محصول تزریق می‌شود. شیر پاستور شده پس از عبور از هلدینگ تیوب (در دمای 85 درجه سانتی‌گراد) وارد مخزن فلش می‌شود تا بخار تزریق شده از شیر جدا گردد. عملا همین بخار فلش شده در این بخش است که در پیش‌گرمکن ترموفیلیک مرحله قبل مورد استفاده قرار گرفت. سپس خوراک پاستور شده وارد تغلیظ کننده فیلم ریزان می‌شود. بنابر طراحی اوپراتورها، برای فراهم کردن تنها بخشی از گرمای مورد نیاز فرآیند از بویلر روم بخار آورده می‌شود و اکثر گرمای درخواستی در هر مرحله، توسط بخار ایجاد شده در مرحله قبل تامین می‌شود و بدین ترتیب توجیه اقتصادی طرح بهتر می‌شود. خلا ایجاد شده در اوپراتورها ضمن ایجاد دمای کاری پایین‌تر، احتمال تشکیل رسوب را هم می‌کاهد. طراحی کلندریای اوپراتورها بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که هر متر مربع کلندریای اضافی، باعث ایجاد 150 گرم رسوب بیشتر در روز می‌شود و این یعنی هدر رفت محصول و توقف پی‌درپی. در صنعت لبنی، خروجی اوپراتورها باید تا محتوای جامد 45 الی 55 (برحسب نوع محصول) تغلیظ شده باشد.